ارزیابی شاخص های بهداشتی کیفیت آب استخرهای شنای شهر کرمان در سال 1390

مقدمه: آلودگی آب استخرهای شنا می تواند باعث انتقال بیماری های مختلفی به انسان گردد. در این مطالعه به بررسی کیفیت آب استخرهای شنا در شهر کرمان به منظور تعیین وضعیت کنترل بهداشتی آن ها پرداخته شد. روش ها: در این پژوهش مقطعی در سال 90 نمونه برداری از آب استخرها هر هفته قبل و بعد از شنا انجام شد. تعداد کل نمونه های جمع آوری شده برابر 150 بود. نمونه ها از نظر میزان کلر باقیمانده آزاد، pH ، پتانسیل اکسیداسیون- احیا، درجه حرارت، کدورت، هدایت الکتریکی، کل کلیفرم، کلیفرم مدفوعی، شمارش پلیت هتروتروفیک، استرپتوکوک مدفوعی، استافیلوکوک اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج: بررسی ها نشان داد که کلر باقیمانده آزاد در 3/12% موارد و pH در 7/26% موارد کمتر از حد استاندارد بود. کدورت در 3/41% موارد و درجه حرارت در 2/33% موارد از حد استاندارد بیشتر بود. پتانسیل اکسیداسیون- احیا در 4/27% موارد کمتر از حد استاندارد بود. در هیچ یک از استخرها کلیفرمهای مدفوعی، استرپتوکوک مدفوعی و استافیلوکوک اورئوس از حد استاندارد تجاوز نکرد. کل کلیفرم در100%، شمارش پلیت هتروتروفیک  (HPC)  در 6/14%، و سودوموناس آئروژینوزا در 4/31% موارد بیش از حد استاندارد بود. ارتباط بین کلر باقیمانده آزاد و ارگانیسم های مورد بررسی معنی دار و معکوس بود. بحث و نتیجه گیری: بیشتر استخرهای شنای کرمان فاقد شاخص های میکروبی و از نظر ویژگی های فیز کیوشیمیایی، pH و کدورت مطابق با استاندارد بودند، اما هنوز لزوم پایش و تذکر برای رفع مشکلات موجود احساس می شود. واژگان کلیدی: شاخص بهداشتی، آب استخر، کیفیت میکروبی، کیفیت فیزیکوشیمیایی، کرمان